Onze gemeente telt vijf mooie parochiekerken: Sint-Lambertus, Sint-Petrus, H.M. Moeder Gods, Sint-Joris en Sint-Amandus. “Elk hebben ze hun eigen geschiedenis en historiek, een eigen verhaal en unieke betekenis voor onze gemeenschap en al wie daar deel van uitmaakt. Lange tijd waren deze kerken letterlijk en figuurlijk hét middelpunt van het dorp. De belangrijke levensmomenten van de lokale bevolking – huwelijk, geboorte, dood – werden er gevierd of herdacht. Voor een deel van het kerkelijk patrimonium is een nieuwe invulling echter onvermijdelijk, ” aldus gemeenteraadslid Christine Stroobandt. Zij drong de voorbije jaren in de gemeenteraad al herhaaldelijk aan op een participatietraject.
Nieuwe invulling gaat over meer dan bakstenen
De vraag is dan ook hoe het gebruik en de invulling van deze unieke gebouwen het best evolueren. Daarvoor is een langetermijnvisie nodig. Raadslid Jef Vansteenhuyse: “Een toekomstverhaal waarbij verantwoordelijk wordt omgesprongen met publieke middelen mét respect voor het lokale geloofsleven en de Christelijke traditie. Een resultaat waar alle betrokken blij om kunnen zijn.Een nieuwe bijkomende invulling van kerken gaat over meer dan bakstenen, centen en boekhouding. Veel mensen hebben erg persoonlijke herinneringen aan hun kerk waar ze gedoopt werden, in het huwelijk traden of afscheid moesten nemen van naasten.”
Kerken moeten als dorpsgezicht behouden blijven
Anne Mie De Wispelaere, bestuurslid en lid van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst : “Met N-VA geloven we in de meerwaarde en mogelijkheden van zo’n project voor onze gemeente. Zo’n oefening moet natuurlijk in alle openheid gebeuren. Met de nodige omzichtigheid, overleg en respect. Niet elke nieuwe invulling is wenselijk. De N-VA vindt dat onze kerken – ook bij nevenbestemming- als gebouw en als dorpsgezicht in elk geval moeten behouden blijven. Ze kunnen dus niet gesloopt of verbouwd worden.”
