Lidmaat in de kijker: Christine Stroobandt

Christine werd 58 jaar geleden geboren in
Beernem, is ongehuwd en werkte tot voor kort als onderwijzeres in de Vrije
Basisschool Sint Pieter in Oostkamp. Gefascineerd door geschiedenis en cultuur
leeft ze zich uit als stadsgids in Brugge. Christine is ook bestuurslid van het
11 juli-comité en het Davidsfonds. Zij stond mee aan de wieg van de N-VA in
Beernem en is sindsdien bestuurslid. Haar resterende vrije tijd is volgeboekt
met reizen, koken en tuinieren.

Waarom N-VA?

De N-VA wil Vlaanderen een plaats wil geven in
Europa. De partij verdedigt niet alleen de rechten van Vlamingen op
communautair vlak maar heeft ook op vlak van welzijn, economie, migratie en
justitie een degelijk programma. Bovendien houdt de N-VA vast aan haar ideeën
en heeft ze bekwame parlementsleden en ministers. Dat de Vlaamse Regering samen
met Beieren de enige in Europa was met een begroting in evenwicht, zegt toch
genoeg. Verder staat N-VA voor solidariteit maar op rechtvaardige basis.

 Wat is voor jou belangrijk?

Als ik de reacties hoor van buitenlandse
groepen die ik rondleid in Brugge, stel ik vast dat wij te weinig beseffen hoe
waardevol ons cultureel erfgoed wel niet is. Op reis valt het me telkens op hoe
in andere landen zowel jong als oud daar wel fier op is. Als een Vlaming enigszins
trots durft te zijn, wordt dat meteen gezien als een teken van bekrompenheid of
het niet openstaan voor andere culturen. Bijzonder jammer vind ik dat.

Wat zijn de uitdagingen voor de toekomst?

De ‘vergrijzing’ en de gevolgen daarvan krijgen nog
te weinig aandacht. Naast specifieke maatregelen voor senioren moet ook gezocht
worden naar wat jonge en oudere mensen kan samenbrengen. Ook tussen generaties
is solidariteit belangrijk.