Vlaanderen Feest. En dat is goed.

Op 11 juli 2017

Vlaanderen Feest. Op 11 juli, onze Vlaamse nationale feestdag, vieren we sinds jaar en dag het Feest van de Vlaamse Gemeenschap. Feest betekent muziek, spelende kinderen, iets eten en drinken en vooral plezier. En dat was dit jaar ook in Beernem het geval. Zaterdag mochten we meer dan 600 Beernemse kinderen, mama’s en papa’s en opa’s en oma’s verwelkomen op ons reuzespeeldorp aan De Kleine Beer en ‘s avonds was het gezelligheid troef op de Vlaams Zomeravond van het 11 Juli Comité met muzikaal talent van eigen bodem. En dat is goed. Dat is fijn en plezant. Feestvieren is af en toe gewoon nodig. Daarnaast is 11 juli ook een moment om even stil te staan bij wie we zijn en waar we met Vlaanderen naar toe willen.

We leven in woelige tijden. Denken we de opmars van het terrorisme, de spanningen in en met Turkije, de Brexit, de verkiezing van Trump, de situatie in het Midden-Oosten en zo kan ik nog even doorgaan.

In deze tijden is het zinvol en belangrijk om na te denken over welke plek Vlaanderen in die veranderende wereld heeft, kan of moet krijgen, waar zijn we als Vlamingen aan toe, waar staan we voor en vooral, wat moeten we doen om onze welvaart en het welzijn van ons en van onze kinderen te vrijwaren en te versterken.

En wie daarover nadenkt, komt snel of laat, maar uiteindelijk altijd uit bij eenzelfde beginvraag en die gaat over wie we zijn of wie we zouden moeten zijn. Het identiteitsvraagstuk maakt vandaag de essentie uit van zowat elk belangrijk maatschappelijk debat. Of het nu gaat over de Europese Unie en welke weg we met de Unie uitmoeten, of het gaat over migratie en integratie, over handelsakkoorden, over de crisis in het Midden-Oosten, ons welvaartmodel in Vlaanderen enzovoort. Daarbij gaat het om fundamentele vragen, vragen over in welke wereld onze kinderen opgroeien. En dat is toch iets wat toch iedereen bezig houdt. En voor sommigen is identiteit een vies woord, nog anderen ontkennen het bestaan ervan of weerleggen het belang van de samenhorigheid van een gemeenschap. Zij stellen dat identiteit een gesloten samenleving vormt die mensen uitsluit. Zij zijn verkeerd. Want zonder identiteit is er geen gemeenschap.

Zelf geloof ik sterk in netwerken, verbanden tussen mensen die meerwaarde geven, banden tussen mensen die verantwoordelijkheid opnemen. Hier in Beernem, maar ook in Vlaanderen. Vlaanderen laat toe deel te nemen aan die veranderende wereld. Onze Vlaamse gemeenschap is geen doel op zich maar een manier om een samenleving op te bouwen. Het is de basis voor welvaart en welzijn. Zonder identiteit, geen gemeenschap; zonder gemeenschap, geen democratie, geen solidariteit.

En die gemeenschap, onze Vlaamse gemeenschap, vieren we op Vlaanderen Feest. En dat is goed, dat is nodig. Ik wens jullie een fijne hoogdag!

Gijs Degrande

1e schepen

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is